De paus en meer

Mijn laatste shift op de rescueboot was van donderdag op vrijdag (4-8) Er was een dame mee op de boot die een boek aan het schrijven is over vluchtelingen. Het was windkracht 4/5 dus er waren wat golven ;)
Op een gegeven moment kregen we een oproep dat er een boot met motor problemen was.... we hebben dus een boot gered.... het was alleen een collega rescueboot
De nacht erop.... gisteren nacht dus had K dienst in Moria. Ik heb heel veel rondgelopen en ook veel mensen ontmoet. Stuk voor stuk prachtige mensen met allemaal hun eigen verhaal. Er was een familie met 6 kleine kinderen waarvan je jongste 2 maanden was en de oudste een jaar of negen. Ik kwam daar en mocht de baby gelijk vasthouden (s avonds laat om 12.00 u) en een uurtje later ben ik nog even terug gegaan om wat lolly's te brengen. Heel discreet anders stormen alle kinderen op je af. Maar goed ik wilde afscheid nemen en toen ging de vader tegen me praten, een andere man die daar ook sliep zei: "hij zegt dat je morgen terug moet komen en dan moet je de baby meenemen naar Holland.... forever" Ik kon wel janken! Hoe wanhopig moet je zijn om zomaar je kind weg te geven aan een wildvreemde!
K heb hem een dikke knuffel gegeven! Meer dan dat kan ik gewoon niet doen....
Verder verliep de avond rustig. En eindigde met een vuurtje bij dezelfde tent als de andere keren. Mijn jas heb ik afgegeven.... Hij was in Nederland klaar voor de prullenbak maar hier was er iemand heel blij mee! Om vier uur waren we thuis en ben ik gelijk m'n bed in gedoken en werd vanmorgen wakker Door allemaal stemmen buiten. Doe ik mijn raam open, kijk ik recht in de ogen van twee politie agenten. Die ik bijna aan kon raken....
Snel aangekleed en naar buiten gegaan en ik stond nog geen tien minuten en toen zag ik de paus voorbij rijden... best grappig :)
K heb heel hard gezwaaid, hij heeft me vast gezien Er hing een spandoek aan ons huis en een aantal vrijwilligers stonden naast ons huis in de berm, maar werden voorzien van een aardig koppeltje politie agenten. Een spandoek & een groepje mensen is geen goede combinatie in de ogen van de politie.
Vanmiddag ben ik weer naar Silver Bay geweest en heb heerlijk gespeeld met de kinderen! Ook het oefenen met Mufida ging super! Daarna overal afscheid genomen want het was mijn laatste shift daar. Heel veel knuffels gekregen en uitgedeeld! En net voor ik weg wilde gaan gaf ik een jonge vrouw een knuffel en ze zei: "Dank je wel! Dank je wel voor het brengen van een glimlach op de gezichten van onze kinderen" Het ontroerde me enorm! Dat is de reden waarom ik naar Lesbos ben gegaan...kinderen horen kind te zijn en geen vluchteling! Ze horen te lachen en te spelen! En vrij te zijn... "Heer, ontferm U"