Dolfijnen gezien
11 april 2016
Vanmorgen kwam ik om half twaalf mijn bed uit rollen want ik lag er pas om kwart voor vier in toen ineens 1 van de vrijwilligers riep: dolfijnen! En ja hoor! In onze "voortuin" zwommen twee dolfijnen! Echt super.....
K ben ze nog achterna gereden en heb foto's kunnen maken! Yeah! Mijn dag was geslaagd
Gisteren was een mooie dag! Een mooie zondag. Marcel (schipper) vroeg wie er zin had om een praise/pray/share bijeenkomst te houden en dat was mooi! Er staat een gitaar hier dus ook heerlijk kunnen zingen!
S avonds stond ik voor het eerst ingepland om naar Moria te gaan. Ik vond het toch echt wel even spannend.... maar het ging goed! We kwamen aan en het eerste wat me opviel was de grote ME bus voor het kamp. En daarna de grote ijzeren hekken met prikkeldraad erboven. Toen we in het kamp kwamen kwam er gelijk een vrouw naar ons toe met haar dochter. Ze was overstuur en stond te huilen bij ons. Haar dochters werden steeds lastig gevallen door mannen en er was die ochtend een gevecht geweest waarbij haar oudste dochter een dikke bult op haar hoofd had opgelopen en haar slaapplek niet meer wilde verlaten. We zijn met de vrouw meegelopen & hebben de dochter meegenomen zodat de dokter naar haar kon kijken. Daarna zijn we rond gaan lopen in het kamp en probeerden we op een aantal plekken een praatje te maken. Bijna iedereen reageerde positief op ons! Ondanks de bizarre omstandigheden waar ze in leven! We werden uitgenodigd bij een familie en na onze schoenen uitgedaan te hebben namen we plaats op de grond. We zaten in een kring. Ik keek om mee heen en zag alleen een paar handdoeken en kleren hangen verder helemaal niks! Niet voor te stellen! Eerst was het even aftasten... elkaars namen proberen uit te spreken zorgt vaak al voor een glimlach op ieders gezicht! En na een tijdje hebben we flink lol gehad! Gepraat, gedanst en gezongen... De volgende keer dat ik kom leren ze mij een lied aan in het Arabisch en mag ik met de vader dansen (ik denk dat hij rond de 60 is) Ben benieuwd!
Thuis gekomen ben ik nog even in de keuken gaan zitten om alles te laten bezinken en kwart voor vier lag ik in mn bed.
Vandaag mocht ik weer naar Silver Bay! Zo leuk dat mensen, vooral kinderen je naam nog weten! Regelmatig hoorde ik: Roelien, Roelien! En de blikken van herkenning zijn echt fantastisch! Ik ben begonnen met een potje basketbal met wat jongens. En daarna heb ik een spelletje gedaan met een aantal kinderen en hun moeder! Het was een spelletje met dobbelstenen met dieren erop. Tijdens het spel probeerde ik de dieren steeds te benoemen in het Engels & en ook de punten optellen deden we in het Engels. Twee vliegen in 1 klap! Na het spelletje weer naar boven gegaan om de spier oefeningen te doen met het meisje met Duchenne. Het ging goed en na een kopje verse kamillethee (ik krijg de geur weer in mn neus nu ik dit typ) zijn we weer naar beneden gegaan en hebben we nog wat met de kinderen gespeeld.
Na de meeting hebben we heerlijk gegeten van de maaltijd die onze Griekse buuf klaar had gemaakt! Lief hè????
K ben ze nog achterna gereden en heb foto's kunnen maken! Yeah! Mijn dag was geslaagd
Gisteren was een mooie dag! Een mooie zondag. Marcel (schipper) vroeg wie er zin had om een praise/pray/share bijeenkomst te houden en dat was mooi! Er staat een gitaar hier dus ook heerlijk kunnen zingen!
S avonds stond ik voor het eerst ingepland om naar Moria te gaan. Ik vond het toch echt wel even spannend.... maar het ging goed! We kwamen aan en het eerste wat me opviel was de grote ME bus voor het kamp. En daarna de grote ijzeren hekken met prikkeldraad erboven. Toen we in het kamp kwamen kwam er gelijk een vrouw naar ons toe met haar dochter. Ze was overstuur en stond te huilen bij ons. Haar dochters werden steeds lastig gevallen door mannen en er was die ochtend een gevecht geweest waarbij haar oudste dochter een dikke bult op haar hoofd had opgelopen en haar slaapplek niet meer wilde verlaten. We zijn met de vrouw meegelopen & hebben de dochter meegenomen zodat de dokter naar haar kon kijken. Daarna zijn we rond gaan lopen in het kamp en probeerden we op een aantal plekken een praatje te maken. Bijna iedereen reageerde positief op ons! Ondanks de bizarre omstandigheden waar ze in leven! We werden uitgenodigd bij een familie en na onze schoenen uitgedaan te hebben namen we plaats op de grond. We zaten in een kring. Ik keek om mee heen en zag alleen een paar handdoeken en kleren hangen verder helemaal niks! Niet voor te stellen! Eerst was het even aftasten... elkaars namen proberen uit te spreken zorgt vaak al voor een glimlach op ieders gezicht! En na een tijdje hebben we flink lol gehad! Gepraat, gedanst en gezongen... De volgende keer dat ik kom leren ze mij een lied aan in het Arabisch en mag ik met de vader dansen (ik denk dat hij rond de 60 is) Ben benieuwd!
Thuis gekomen ben ik nog even in de keuken gaan zitten om alles te laten bezinken en kwart voor vier lag ik in mn bed.
Vandaag mocht ik weer naar Silver Bay! Zo leuk dat mensen, vooral kinderen je naam nog weten! Regelmatig hoorde ik: Roelien, Roelien! En de blikken van herkenning zijn echt fantastisch! Ik ben begonnen met een potje basketbal met wat jongens. En daarna heb ik een spelletje gedaan met een aantal kinderen en hun moeder! Het was een spelletje met dobbelstenen met dieren erop. Tijdens het spel probeerde ik de dieren steeds te benoemen in het Engels & en ook de punten optellen deden we in het Engels. Twee vliegen in 1 klap! Na het spelletje weer naar boven gegaan om de spier oefeningen te doen met het meisje met Duchenne. Het ging goed en na een kopje verse kamillethee (ik krijg de geur weer in mn neus nu ik dit typ) zijn we weer naar beneden gegaan en hebben we nog wat met de kinderen gespeeld.
Na de meeting hebben we heerlijk gegeten van de maaltijd die onze Griekse buuf klaar had gemaakt! Lief hè????
Heel veel zegen voor jou. Vertel maar aan de mensen die je ontmoet dat we ook voor hen bidden en dat het ons raakt wat zijn alleman moeten mee maken.
Groetjes
Janita
Al lezend komt het bij mij al binnen... laat staan wat het met jou doet als je er bij bent! Heel veel kracht en zegen toegebeden voor een ieder daar!!
Liefs Corine