Nog even voor het slapen gaan...

21 oktober 2016 - Lesbos, Griekenland

Inmiddels echt ons gangetje gevonden hier op het eiland. We zijn s morgens op Kara Tepe en s middags en/of s avonds delen we kleding en eten uit aan de mensen buiten de kampen.
Er zijn verschillende plekken waar we vluchtelingen tegenkomen of opzoeken. In het fort, in het park of in leegstaande boten waarin de overtocht is gemaakt naar Lesbos. En de mensen zijn zo blij! Thank You... Thank you... ik voel me beschaamd als mensen zo blij zijn met wat voor mij heel normaal is.

Gisteren hebben we geholpen bij de kleding uitgifte. De mensen op KT mogen een afspraak maken en komen op dat tijdstip naar het uitgifte punt toe. Met hun hele gezin. Daar staat dan een gezin voor je neus die je allemaal moet voorzien van jassen. En natuurlijk zijn het niet de jassen die ze zelf uitgekozen zouden hebben. Soms te klein of te groot, heel dun of met gaten. En het ene gezin ondergaat het gelaten en kinderen uit het andere gezin zijn echt boos... Een kindje van vier die graag een capuchon wil of een tiener die echt een lange jas wil. Er wordt soms geschreeuwd of gehuild maar toen wij er waren was het aardig rustig. We zijn een hele tijd bezig met een kleine dunne man waarvoor bijna alles te groot of te klein was. Hij wilde bijna weg gaan, gaf echt de moed op, de onzekerheid straalde ervan af en toen vond 1 van de vrijwilligers een jas die paste... met gaten! Maar hij was blij!

Met de kinderen hebben we eergisteren loomarmbandjes gemaakt en gesminckt en ik had een beertje getekend waarop de kinderen een kusje konden zetten met lippenstift op hun lippen! Erg leuk!
Gisteren wilde we verven maar ze waren zo lekker aan het stiften dat we de verfspullen niet eens meer gepakt hebben.
En vandaag hebben we een mondharmonica gemaakt! Vooral de 3D dingen waarmee ze iets kunnen vinden de kinderen erg leuk!

Vanmorgen kwam ik binnen met mijn fotocamera om mijn nek en daar werd ik op aangesproken. Ik moest bij een vrouw komen (geen idee wat ze eigenlijk doet daar) maar ik kreeg een officiële waarschuwing omdat er echt geen foto's gemaakt mochten worden. Doe ik dat wel wordt ik uit het kamp gezet. Dussssss door mij geen foto's in het kamp meer vanaf nu.

T is trouwens overdag heerlijk weer hier. Echt genieten als het zonnetje schijnt! En smorgens de zon op zien komen is echt een feestje. Maar s avonds tegen etenstijd wordt het binnen een mum van tijd kouder en heb je echt een jas nodig! En dit schrijf ik dan vanuit mijn warme bedje denkend aan de mensen in hun koude tent....brrrr wat oneerlijk toch allemaal!

Slaap lekker!

Foto’s

3 Reacties

  1. Fennie:
    21 oktober 2016
    Bijzonder om om het allemaal te horen, Roelien!
    Wat een ellende...
  2. Alice:
    21 oktober 2016
    Roelien, toppers zijn jullie!
    ik weet zeker dat ondanks alle dingen die al deze mensen moeten missen, ze heel dankbaar zijn voor de naastenliefde die jullie laten zien. Dit is zò belangrijk wat jullie doen. Veel succes nog even, in gedachten en gebed zijn we bij jullie en al deze mensen! X
  3. Marinda Van de Kolk:
    22 oktober 2016
    Zo leuk om te lezen hoeveel met je gaat en hoe je het doet! Je hebt echt hart voor deze mensen en met name de kinderen! Fijn dat jij er voor ze bent (jullie). Je doet het goed. Ik denk aan je/jullie.