Geland.. Geland... En Geland!
16 februari 2018 - Lesbos, Griekenland
Dit reisverhaal schrijf ik vanuit een wiebelig (mega verend) stapelbed op het eiland Lesbos! Dankbaar denk ik terug aan de reis. Wat ging het goed en wat hebben we een lol gehad... Echt heel fijn!
Het afscheid thuis was pittig. De oudste stoer... De middelste vechtend tegen haar tranen (tevergeefs) en de jongste huilend en trappelend "achtergelaten". Zo voelt dat dan ook echt. Maar tegelijkertijd weet ik dat ik ze in vertrouwde handen achterlaat. Zo fijn! En Adwin... Ook stoer! Hij gaat 't gewoon rooien daar. Mega trots op jou!
K had voor alle vier een kaart geschreven en op hun kussen gelegd. Leuk voor als ze naar bed gaan had ik bedacht. Maar in de middag kreeg ik al een bedankje... Ze waren ontdekt ;)
De ouders van Marissa brachten ons weg en we hebben nog gezellig wat gedronken met elkaar op het vliegveld in Düsseldorf. Na de eerste controle werd ik eruit gepikt om gefouilleerd te worden... Grinnik! In Tessaloniki was Marissa de pineut. En in Athene mochten we na 40 minuten wachten hezelfde vliegtuig weer in. "hello again"
Maar goed drie keer geland dus... Nu hier nog "landen" Na een warm welkom van een gezellige Nederlandse dame kwamen we aan in ons appartement. Wat een verrassing! We hadden ons ingesteld op een klein hokje... Maar t appartement is heerlijk ruim. K geniet dan ook reuze van het wiebelende stapelbed al ben ik blij dat Marissa boven ligt;)
Het afscheid thuis was pittig. De oudste stoer... De middelste vechtend tegen haar tranen (tevergeefs) en de jongste huilend en trappelend "achtergelaten". Zo voelt dat dan ook echt. Maar tegelijkertijd weet ik dat ik ze in vertrouwde handen achterlaat. Zo fijn! En Adwin... Ook stoer! Hij gaat 't gewoon rooien daar. Mega trots op jou!
K had voor alle vier een kaart geschreven en op hun kussen gelegd. Leuk voor als ze naar bed gaan had ik bedacht. Maar in de middag kreeg ik al een bedankje... Ze waren ontdekt ;)
De ouders van Marissa brachten ons weg en we hebben nog gezellig wat gedronken met elkaar op het vliegveld in Düsseldorf. Na de eerste controle werd ik eruit gepikt om gefouilleerd te worden... Grinnik! In Tessaloniki was Marissa de pineut. En in Athene mochten we na 40 minuten wachten hezelfde vliegtuig weer in. "hello again"
Maar goed drie keer geland dus... Nu hier nog "landen" Na een warm welkom van een gezellige Nederlandse dame kwamen we aan in ons appartement. Wat een verrassing! We hadden ons ingesteld op een klein hokje... Maar t appartement is heerlijk ruim. K geniet dan ook reuze van het wiebelende stapelbed al ben ik blij dat Marissa boven ligt;)
Goede 1e nacht toegewenst. Zak niet door het bed want dan heb je niet het beste plekje Roelien!
Veel zegen!